12 redenen waarom je geen beter middeleeuws dorp dan Pedraza zult vinden

12 redenen waarom Pedraza het best bewaarde middeleeuwse dorpje van Spanje is

1. De Plaza Mayor: een middeleeuws plaatje!

De meest emblematische plek van Pedraza is ongetwijfeld de Plaza Mayor. Je gelooft je ogen niet: het ziet eruit als een historisch filmdecor! Hier zie je zo de Dinsdagmarkt voor je, die al vanaf de 15de eeuw schriftelijk vastgelegd was en er tot eind jaren '60 plaatsvond. 

De naburige pleintjes zijn nog met de Plaza verbonden via eeuwenoude overdekte doorgangen, gestut door houten balken. Je begrijpt meteen waarom dit dorpje in 1965 de filmset werd voor ‘Chimes at Midnight’ van Orson Welles.

2. Het kasteel

Pedraza was nooit zo een historische schat geworden als het vanaf de 16de tot de 18de eeuw geen belangrijke welvarende stad was geweest. Het kasteel van het dorp stamt bijvoorbeeld uit dat gouden tijdperk. 

De Baskische schilderartiest Ignacio Zuloaga kocht het imposante maar vervallen fort voor een prikje in de jaren '20, waarna hij het restaureerde en er zijn studio installeerde. Vandaag is het kasteel, samen met de kunstwerken van de artiest, voor 6 euro te bezoeken onder begeleiding van een gids.

3. Prachtige uitzichten 

Pedraza ligt op een helling en torent zo veilig hoog boven het groengele landschap uit, zoals gebruikelijk was in tijden van onzekerheid en aanvallen van buitenaf. Dat geeft prachige uitzichten, vooral vanaf de buurt rondom het kasteel.

4. Architectuur uit een ver verleden

De vele huizen met wapenschilden op hun sierlijke voorgevels zijn sporen van de weelde en vooraanstaandheid van vroegere bewoners. Let vooral op de details van deuren en poorten, smeedijzeren balkonnetjes met kleurrijke bloemen,... Het ziet er allemaal erg verzorgd uit en het is een waar plezier om door de charmante straatjes en pleinen te kuieren. 

5. Van 'vervloekt dorp' naar hotspot voor artiesten

Ooit was het anders. In Pedraza werd de allereerste film in 1929 gedraaid: ‘La Aldea Maldita’ (‘Het Vervloekte Dorp’). Het leek erop dat deze fictieve titel hier bittere realiteit zou worden, door de plattelandsvlucht die Spanje typeerde. De schapenwol-industrie was immers in elkaar gezakt. Sommige eeuwenoude huizen vervielen in ruïnes, andere werden moedwillig afgebroken om elders het materiaal te recycleren.

Maar gelukkig vielen na de filmmakers ook ontwerpers, artiesten, chefs en creatieve stadsmensen voor deze idyllische plek. Huizen werden opgekocht en gerestaureerd, de structuur van het dorp prachtig bewaard!

6. Slechts 1 toegangspoort

Pedraza is altijd ommuurd gebleven en – wonderlijk genoeg - nog steeds toegankelijk via slechts één stadspoort! Die heeft bovendien haar authentieke grootte bewaard, zodat vrachtwagens het dorp niet in kunnen.

Vroeger was er nog een poort vlakbij het kasteel, maar die werd destijds dichtgemetseld omdat sluwe koopmannen er langs gingen, om zo te ontsnappen aan de tol en belastingen. Nog niet eens zo lang geleden ging deze stadspoort zelfs gewoon op slot tijdens de nacht, of tot een dief gevat was! 

7. Een middeleeuwse gevangenis

Vlak naast de stadspoort – oorspronkelijk maakte dit huis deel uit van de wachttoren – is er zelfs een middeleeuwse gevangenis die tot 1890 in gebruik was! Zelfs tijdens de Spaanse burgeroorlog (1936-1939) werden hier mensen vastgehouden. Hallucinant, want de cellen zijn van hout, zonder raam... Het lijken wel sauna's!

Een bezoek met gids is erg interessant. Zo werden tot 15 mensen in een kleine cel opgesloten, en was een vergeetput de 'goedkoopste' manier om met gevangenen om te gaan. Ook zijn er nog middeleeuwse muurtekeningen te zien van de cipier die zich kennelijk verveelde in zijn ruime kamer met open haard. 

Een andere lugubere bezienswaardigheid is de houten plank waaraan gevangenen werden vastgeketend. Veel van deze mensen zaten er vast omwille van een kleine diefstal, voedsel bijvoorbeeld, of gewoon omdat de machtigen van het dorp iets tegen deze mensen hadden. Van een eerlijk proces was geen sprake. Een bezoek dat je niet snel vergeet..!

9. Leuke ambachtswinkeltjes